خانه / لزوم انجام آزمایشات شنوایی سنجی / حساسیت گوش به صدا و لمس کردن

حساسیت گوش به صدا و لمس کردن

علت حساسیت گوش به صدا و لمس کردن

گوش زائده ای است که از استخوان نازکی به نام غضروف، که می تواند ساختار فیزیکی آن را حفظ کند، ساخته شده است. همچنین این عضو مانند سایر اعضای بدن، پر از عروق خونی و اعصاب است. همین موضوع است که باعث می شود که نسبت به سایر زائده ها بدن، ظریف تر بوده و مستعد آسیب و بیماری ها، و به خصوص حساسیت ها شود. از نظر جنبه عملکردی گوش، یعنی شنوایی، ساختار گوش اجازه می دهد تا امواج صوتی به گوش هدایت شوند و به سیگنال های عصبی که برای پردازش به مغز ارسال می شوند، تبدیل شوند.

حساسیت گوش به صدا و لمس کردن معمولا نشانه ای از التهاب در اطراف و یا خود ساختار گوش است. این عارضه همچنین ممکن است نشان دهد که اعصاب به نوعی بیش از حد واکنش نشان داده، به همین دلیل ممکن است حتی کوچکترین لمس و یا صدا کم حجم را به صورت تشدید شده درک کند.

در انتهای دیگر این طیف، کاهش حساسیت به لمس (بی حسی) و یا ناشنوایی (ناشنوایی جزئی و یا کامل) وجود دارد که ممکن است به دلایل دیگری رخ دهد. این کاهش شنوایی اغلب به آسیب های عصبی و التهاب یا بیماری هایی که بخشی از گوش را تحت تاثیر قرار می دهد، مرتبط است.

علل مختلفی برای حساسیت گوش به صدا و لمس کردن وجود دارد که ممکن است از دو عامل ادراک و احساس ناشی شود. این دلایل گاهی کاملا ذهنی هستند. این مهم است که به یاد داشته باشید که این اختلالات ممکن است در برخی از افراد حساسیت ایجاد کند ولی همان تاثیر را در فرد دیگر نداشته باشد. علاوه بر این، تحمل فرد به درجه ای که او ازحساسیت گزارش می دهد، متفاوت است.